واینک سوم خرداد:خرمشهر
بسم ا... الفتح و الفجر.بنام خداوند آزادی و پیروزی.بدون تردید سوم خرداد در تاریخ کهن ایران زمین تا ابد چون مرواریدی می درخشد.روزگاری نه چندان دور مردمانی از پارس،سرزمین شیران و یلان برای بازپس گیری تکه ای از وطن خویش هجمه ای بر متجاوز آوردند که نمونه اش در تاریخ جنگهای نظامی دنیا کم نظیر(و بدون اغراق بی نظیر) است.فتح خرمشهر نمونه ای است از دلاورمردی دلاوران ایران زمین که بدانند مستکبرین و نااهلان که ایران جای تجاوز و خیانت نیست.و اینک خرمشهر پس از بیش از دو دهه هنوز چهره زیبای یک شهر تاریخ ساز را بخود نگرفته است.براستی آیا پاداش مقاومت مردمانش این است که می بینیم؟ و فقط بایستی سالی یکبار نامش در خاطره ها تجدید شود.....
- خرمشهر دیروز،خرمشهر قهرمان
چهارمین مرحله عملیات پیروزمندانه بیت‌المقدس در اول خرداد1361 به قصد آزادسازی خرمشهر آغاز گشت. این عملیات که با رمز «یا‌محمدبن عبدالله(ص)» شروع شد در مراحل اولیه با تصرف پاسگاه مرزی کوشک همراه بود. هم‌چنین ضربات هولناک و سختی بر تیپ‌های گارد مرزی دشمن وارد آمد و تعداد کثیری از مزدوران بعثی به اسارت لشکریان جبهه توحید درآمدند که در میان آنها افسران علی‌رتبه رژیم بعثی نیز به چشم می‌خوردند. به دنبال این پیروزی‌های بزرگ بود که خاکریزهای دشمن یکیپس از دیگری به تصرف قوای اسلام درآمد و فرماندهان مزدور عراقی در اوج وحشت و هراس، پی‌در‌پی فرمان عقب‌نشینی صادر می‌کردند. در ساعت 6 و15 دقیقه بامداد روز یکشنبه دوم خرداد سال1361 شمسی سپاهیان اسلام، خرمشهر را به محاصره خویش درآوردند و دشمن زبون را که چاره‌ای جز فرار نداشت با بلندگو دعوت به تسلیم کردند. تا ساعت9 بامداد بیش از000/5 نفر از قوای کفر به اسارت رزمندگان اسلام در آمدند . روز سوم خـرداد، مزدوران بعثی کفر به قصد بازپس‌گیری مناطق آزاد شده اقدام به پاتک نمودند که با هوشیاری دلاوران اسلام این پاتک دفع شد و تعداد زیادی از آنان کشته و زخمی و بیش از000/3 نفر دیگر به اسارت درآمدند. الطاف و امدادهای غیبی الهی ادامه داشت تا اینکه خرمشهر پس از578 روز اسارت در چنگال دشمن بعثی آزاد شد و به آغوش میهن اسلامی ایران بازگشت. نتایج نهایی عملیات بزرگ بیت‌المقدس عبارتند از: آزادسازی5400 کیلومتر مربع از خاک میهن اسلامی از جمله خرمشهر و تأمین180 کیلومتر خط مرزی؛19هزار اسیر و16هزار کشته و زخمی از دشمن؛ انهدام60 فروند هواپیما،3 فروند هلی‌کوپتر،418 دستگاه تانک و ده‌ها دستگاه خودرو؛ به غنیمت درآوردن یک فروند هلی‌کوپتر،105 دستگاه تانک و نفربر،95هزار عدد انواع مین و هزاران قبضه سلاح انفرادی.
خونین شهری که خرمشهر شد:
سوم خرداد را خیلی از جوان‌ترها به یاد ندارند. مدت‌ها بود که جنگ در سراسر جبهه‌های جنوب و غرب ادامه داشت. عراق آن روز به رهبری صدام حسین بهترین روابط را با دنیا داشت. عرب‌ها از او حمایت می‌کردند چون رژیم عراق خود را در مقام نمایندگی عرب‌ها در برابر عجم‌ها جا زده بود. اروپا و آمریکا هم از صدام حمایت می‌کردند چون او را نماینده خود در برابر موج فراگیر انقلاب اسلامی ایران می‌دیدند. این حمایت جهانی و منطقه‌ای و آن تنهایی و غربت ایران آن روز، جبهه‌های جنگ را به نفع رژیم عراق رقم زده بود. شهرهای فراوانی در استان‌های مختلف ایران در اشغال کامل دشمن بود. بزرگترین شهری که در دست عراقی‌ها بود خرمشهر بود. وقتی همه شهر سقوط کرد و آن همه شهید در راه آرمان دینی و ملی جان دادند نام آن را به خونین‌شهر تبدیل کرده بودند. در خبرهای رادیویی تلویزیون‌مان وقتی می‌خواستند اسم آن شهر را بیاورند، خونین‌شهر می‌گفتند.
نیمی از ایران در تیررس حملات توپخانه‌ای و هوایی عراق بودند. بروبچه‌ها تصمیم داشتند این بار نگذارند بخشی از ایران جدا شود. در تمام جنگهای گذشته این کشور، قسمتی از ایران از پیکره مام وطن جدا شده بود. عملیات بیت المقدس که برنامه‌ریزی شد، قرار بود خرمشهر آزاد شود. این خبر خیلی مهمی بود. رزمنده‌ها شور فوق‌العاده‌ای داشتند؛ سمبلیک بود. سقوط خرمشهر پیروزی سمبلیک عراق بر ایران تلقی شد.
قلب مجروح مردم و نگرانی از جدا شدن خرمشهر و یا خونین‌شهر آن روز از ایران بهترین مشوق فرزندان این آب و خاک بود. هیچ‌کس گمان نمی‌کرد در آن عملیات خرمشهر آزاد شود؛ اما شد. وقتی اخبار روز سوم خرداد۱۳۶۱مارش می‌زد و بعد از مدتی برای اولین بار دوباره کلمه خرمشهر را به‌کار برد، اول طبق عادت با صدای پر از هیجانی اخبار اعلام کرد که خونین‌شهر آزاد شد؛ بعد از چند دقیقه اعلام کرد خرمشهر آزاد شد. دوباره خرمی به شهری که می‌رفت برای همیشه خونین بماند برگشت. خرمشهر به ایران بازگشته بود. آن‌قدر حادثه پیروزی خرمشهر باور‌نکردنی بود که دشمن هم باور نمی‌کرد. روز ۴ خرداد آن سال، تلویزیون ایران دیدنی بود. یک ساعت فقط اسیرها را نشان می‌داد. بیشترین اسیر تاریخ جنگ در آن عملیات بود. فتح خرمشهر روز ماندگار ایران شد. این بار ملت تصمیم گرفته بودند که دیگر بخشی از ایران، از ایران جدا نشود. یاد همه آن افتخار آفرینان به خیر."
اگر چه در مورد ادامه ی جنگ پس از فتح خرمشهر نظرات مختلفی وجود دارد اما آن چیزی که قابل انکار نیست شهامت و دلاوری جان برکفانی است که وارد این میدان شدند، بعضی کشته شدند و بعضی پس از سال ها یادگاری هایی از آن دوران در بدن خود دارند. کسانی که سال هاست فراموش شده اند و شاید تجلیل از آن ها تنها به درد اهداف سیاسی بخورد.
(ابطحی)
سرود "محمد نبودی ببینی" را می توانید از این جا دانلود کنید.
http://dl9.yasinmedia.com/jebhe_jang_m/sorood/8_mamad_naboodi_bebini.mp3
خرمشهر از نگاه دوربین :
- تصاویر دیگری از فتح خرمشهر:
http://www.aftabnews.ir/vglba5b0.rhb85.qqouredhliop.uuri2r.html
راستی کدوم از ما فتح خرمشهر را با اس ام اس به دوستامون و دیگران تبریک گفتیم؟
نظرات برگزیده :
با این عکس هات منو هوایی کردی. من که دیگه باورم شده آبادان و خرمشهر شهر های ایران نیستن که اگه بودن بعد از این همه سال از اون همه پول نفت حد اقل سالی ۱٪ رو خرج این شهر ها می کردن تا وضع این شهر ها این طوری نباشه
روزی که خرمشهر آزاد شد رو به خوبی یادمه
داشتیم با پدربزرگم و برادرم میرفتیم خونه ی عمو منصورم از کنار یه مغازه تعمیر رادیو تلویزیون رد میشدیم که یهو مارش حمله رو زدن و اون صدای بیاد ماندنی به گوشمون اومد که :
شنوندگان عزیز توجه فرمائید
.
.
تا دقایقی دیگر خبر مهمی به اطلاعتان خواهد رسید.
.
.
.
اون چند دقیقه رو کنار مغازه دور زدیم تا اینکه دوباره همون صدا اومد که گفت:
.
.
.
.
شنوندگان عزیز توجه فرمائید
.
.
.
.
.
خرمشهر آزاد شد.
.
.
.
.
نمیدونی چه شورو حالی پیدا کرده بودیم آخه پدربزرگم و عمه و عمو و و و و همه جنگزده هایی بودن که از خرمشهر به ماهشهر اومده بودن و حالا داشتن میشنفتن که شهرشون ( شهرمون) آزاد شده
مردم به کوچه و خیابون ریختن و نقل و شیرینی بود که به هم میدادن و جشن میگرفتن
.
.
.
.
شاید فقط بتونم بگم که مشابه این جشن خودجوش رو زمانی که تیم فوتبالمون پس از بیست سال به جام جهانی رفت دیدم.
یه جشن بزرگ و بیاد ماندنی والبته خودجوش و مردمی.
یادش بخیر
جالب بود وقابل تفکر اما به نظر تو نسلی که از اون مسائل بیخبر چه باید کنه .
....امروز بعد از گذشتن از آن روزهای سخت این ماها هستیم که باید بدونیم و به هم یادآوری کنیم که یه روزی یه شهری بود به نام خرمشهر که دیو سیرتان آن را از ما دزدیدند ولی دلیر مردان و شیر زنانی آمدند و این طفل را دوباره به مام میهن باز گرداندند. منم یه چیزایی تو وبلاگ پیمان عزیز نوشتم که قسمتی از خاطراتم بود و اگر دوستان مایلند می تونند مراجعه کنند و بخونند.
منبع : وبلاگ ت مثل تنهایی
