_

_

ای قامت تو چون دماوند...

 

*تقدیم به خواستنی ترین عضو ستاد *

 

(عکس:حمیدسپهری)

ای دیو سفید پای در بند
ای گنبد گیتی ای دماوند
از سیم به سر یکی کله خود
زآهن به میان یکی کمر بند
تا چشم بشر نبیندت روی
بنهفته به ابر چهر دلبند
تو مشت درشت روزگاری
از گردش قرن ها پس افکند....

(زنده یاد ملک الشعرا بهار)


 

 

 

دماوند

اوج گرمای تیرماه
نسیم سرد کوهستان
تن یخ کرده ام را
به لرزی می کند شیدان

نگه دارم بر آن قله
که می خواند مرا سویش
ستیغ دلبرافزای اش
به گرمی می برد سویش

هوا را ابر پوشانده
زراه قله کوهش
ز ابرها جستیم
گذشتیم از مه کوهش

سکوتس خاص آنجا بود
تهی از هر صدایی بود
که لب بر لب زدنها را
حرام لب نموده بود

زگلهایش مپرس از من
که زیباتر گل صحرا
در آن دشت دماوند بود
گل سرخیست آن بالا

نمی دانم چه گویم من
از آن زیبا بلند خویش
که دنیایی بود حیران
به آن لاله های خونین اش

خداوندا نگه دار این بستان
به کوهستان البرزش
دماوندش، به دریای اش
خلیج همیشه جاودان، پارس اش

http://marypoem.blogspot.com


 امین حاذقی

   بر آینه نظر کن ، من بی تو دلشکستم
      برخیز و پیش من آ ، بنشین که با تو هستم
      بنشین کنار قلبم ، تا راز دل بگویم
      عشقت نه در دلم من ، در حادثه بجویم
      دیدم تو را نشانی دیگر به قلب من نیست
      در راه تو طریقت دیگر به جلب من نیست
      آن سوی ساحل عشق پیش خود خداوند
      در انتهای خوبی تا قله دماوند
      جز من تو را نباشد عشقی به پایداری
      تنها تو در دل من باشی و سایه داری
      این را بدان تو از من دل می بری به یغما
      اما نترسد از تو هر تکه از دل ما
      در بود من تو بودی ، در باد من تو هستی
      در آخرین دقایق از بام من تو جستی
      احساس من فرو ریخت ، قلبم شماره افتاد
      در پای تو وجودم بیرنگ و ساده افتاد
      این من بدم که از تو احساس می گرفتم
      بر ساقه وجودم من داس می گرفتم
      آن لحظه ای که رفتی ، جانم ز تن برون شد
      این لاشه مریضم افتاد و غرق خون شد


 

 

گرچه ثبت قله زیبای دماوند در فهرست آثار ملی ایران  بهانه ای برای تهیه و تدوین این پست بود ، اما هدف من بیان استواری و استقامت دماوند بود که نمونه ای مثال زدنی برای همه ما آدمهاست. و تو ای عزیز بدان و آگاه باش جز با توکل و امید به خداوند متعال و استقامت در برابر مشکلات و تقدیر روزگار راهی در پیش نداری .به تصویر آخری دقت کن .دماوند در اوج زیبایی و استقامت به نقطه ای در آسمان ختم می شه که به سمت خداوند متعال نشانه رفته.این می تونه درس بزرگی برای منو امثال من باشه که در هر موقعیتی هستیم - کوچک یا بزرگ- امیدمون فقط و فقط به خداوند متعال باشه.نظر شما چیه؟


تصاویر دیگری از هنرمندی یگانه خالق هستی:

(آبشار سنگ نو: استان مازندران-شهرستان بهشهر)

منطقه دیدنی آبشار سنگ نو

این منطقه در جنوب شهر بهشهر، شرقی‌ترین شهرستان استان مازندران قرار دارد.

مجموعه دیدنی سنگ نو در اعماق جنگل‌های کوه‌های پیش کوه جهان مورا در البرز شرقی قرار گرفته و شامل چهار آبشار است که بزرگترین آن حدود 12 متر ارتفاع دارد.

پوشش گیاهی منطقه به طور عمده درختان بلوط وحشی انجیلی ممرز و انواع سرخس به ویژه گونه سرخس عقابی است.

رودخانه در اثر فرسایش بستر رسوبی در طول زمان ایجاد شده و آب آن بسیار گواراست.

 

شاید اولین فکری که به ذهن مون پس از دیدن  تصاویر زیبای  طبیعت فوق می رسه اینه که در اولین فرصت شال و کلاه کنیم و یه سر به این آبشار بزنیم (البته من توصیه می کنم فعلا چنین کاری رو نکنید از اونایی که رفتند بپرسید!!!!)   ولی چه بهتر اینکه بشینیم تو خلوت خودمون یه جورای دیگه به دور و برمون دقت کنیم .مطمئنا خداوند بزرگ فقط برای زیبایی چیزی را نیافریده است.